Michiel: “ Ik ben er met wat toeval ingerold. Ik heb een open dag bezocht nadat ik elders iemand over het vak van procesoperator had horen spreken. Het beviel me, dus heb ik me voor de opleiding ingeschreven.” Johan: “Mijn stiefvader is shiftleader bij Vopak, dus ik wist al wat van het vak van procesoperator. En ik heb altijd interesse gehad voor chemie en scheikunde, dus dit was een logische keuze.”

Kevin: “Ik ben enthousiast gemaakt door een oud-klasgenoot. Hij is echter in het tweede jaar met de opleiding gestopt en ik heb hem afgerond. Soms kan het raar lopen.”

Het percentage studenten dat de opleiding tot procesoperator niet afmaakt is best hoog. De oud-klasgenoot van Kevin is niet de enige. Hoe komt dat toch? De heren hebben er wel een verklaring voor. Voor veel scholieren die voor de opleiding kiezen is het een ‘laatste moment keuze’. Een soms wat impulsieve keuze. Daarnaast vallen er in het eerste jaar velen af, omdat de opleiding tegenvalt. In het tweede en derde jaar vallen degenen af voor wie de opleiding toch te moeilijk is. En in het vierde jaar vallen degenen af die na de stage weer in de schoolbanken plaats moeten nemen en dat valt dan tegen.

Michiel: “Ik begon op het Zadkine in mijn eerste jaar met zevenenvijftig man, maar slechts dertien klasgenoten hebben de opleiding op niveau 4 afgerond. Dat is wel tekenend.”

Maar dan ben je klaar met je opleiding en eigenlijk begin je dan weer opnieuw om je de fabriek en de processen eigen te maken. Valt dat dan niet tegen?

Johan: “Nee, dit valt niet tegen, want het is praktijkgericht. De opleiding is erg breed. Dat betekent  dat je, als je gaat werken, maar 20% van je opleiding echt gebruikt. Iedere fabriek is anders, ieder bedrijf is anders. Verdere opleiding is een must. Daarnaast denk ik dat de opleidingen ook wel

anders mogen. Er is verschil tussen de scholen. Bij het Zadkine krijg je meer theorie over de praktijk, bij het STC meer theorie over de processen. De aansluiting met de praktijk mag wel beter in mijn ogen.”

Michiel: “Wij hebben eigenlijk wel geluk, we worden in zes maanden buiten de ploeg klaargestoomd. Dat is redelijk uniek in de Rotterdamse haven. Je hoort wel van twee tot drie weken, maar zes maanden is echt een uitzondering.” 

Kevin: “Ik denk wel dat het scheelt dat je je voor de volle 100%, zes maanden lang, op je opleiding kunt concentreren.” 

Michiel: “Willem? Nee!! Verschrikkelijk! Grapje. Willem is een echte praktijkman die teruggaat naar de basis. Wij lopen dagelijks buiten te tekenen om ons de fabriek eigen te maken. Het is een goede kerel.”

Johan: “Alles wat we zien tekenen we, ieder onderdeel van een proces, en dat leggen we vast in Visio tekeningen. Maar hij weet zo veel, hij gaat dan met ons terug en wijst op allerlei dingen die wij niet hebben opgenomen, maar die wel noodzakelijk zijn. We leren echt heel veel in korte tijd op

deze manier.” 

Kevin: “Ik heb ook mijn stage op MDI 1 gelopen en dus was dit een logische stap. MDI 1 is echt compacter dan MDI 2, waar alles heel ruim is opgezet. Er zit wel uitdaging in om de

fabriek goed te leren kennen.” 

Johan: “Geef mij maar MDI 2, die is logisch opgezet. MDI 1 vind ik chaotisch en ook onlogisch. De leidingen lopen alle kanten op. Dan denk je dat je het weet, en dan buigt zo een leiding onlogisch weer af.”

In koor: ”Nou, eerst maar in anderhalf jaar een volleerd buitenoperator worden en dan zien we wel weer verder. Voorlopig zijn we nog niet uitgeleerd.”