Deutz, een stoere, degelijke naam. Klinkt als een klok. Ademt betrouwbaarheid uit. Met het bekende spitspuntige logo dat je overal kunt tegen komen. Zowel op of aan het water als op het land. Vroeger vooral op onder meer de gigantische scheepsmotoren – tot soms meerdere flatverdiepingen hoog – maar nu veelal op compactmotoren in hijskranen, shovels, heimachines, graafwerktuigen en en landbouwvoertuigen. Paul Roosen is sinds november general-manager én (mede-)eigenaar van Deutz-DPS waar over twee filialen in Ridderkerk en Antwerpen ongeveer 45 man werken. Aan het begin van het interview vraagt hij zich hardop af of zijn bedrijf wel genoeg binding met de haven heeft om in een serie met de naam ‘Havennummers’ te worden opgenomen. Maar wie hem hoort praten over zijn circa vijftien onderhoudsmonteurs, waarvan er ook een aantal met busjes door het havengebied rijden, wordt al gauw één ding duidelijk. Namelijk dat veel bedrijven in het gebied zich zonder Deutz bij een storing even geen raad zouden weten. Want als ergens tijdens het laden of lossen van een schip een kraanmotor niet functioneert, is er paniek en gaat de geldteller meteen lopen. De druk op de monteurs is dan stevig. ’Nee, het gaat er in zo’n situatie aan de kade echt niet altijd even gepolijst aan toe’, zegt Roosen eufemistisch. Logisch ook, schepen moeten varen en vertraging bij het overslaan van goederen betekent onherroepelijk: extra kosten maken. De enkeling die bij het monteurs-beroep nog denkt aan mannen met een baco en gereedschapskist, is echt niet meer van deze tijd. Roosen: ‘De tijd van de ‘hamer en beitel-motoren ligt ver achter ons en die gereedschapskist is al jaren geleden ingewisseld voor een laptop die aan de elektronisch gestuurde motor wordt gehangen en zo storingen aangeeft. Het betekent dat onze technische medewerkers goed en praktisch opgeleid moeten zijn. We vragen mbo/hbo-niveau mét verstand van software en computertechnologie. Helaas is daaraan nog steeds een groot gebrek.’

Zwaar weer

Maar zoals gezegd: Deutz was in het Rotterdam van weleer toch vooral ook bekend om zijn reusachtige scheepsmotoren. Vandaar ook dat het bedrijf – een dochter van het grote Deutz AG concern in Keulen – tot een jaar of twintig geleden nog pal aan het havenwater was gevestigd, aan de Sluisjesdijk. Mét een uitgebreide werkplaats inclusief testomgeving waar de reparaties direct werden uitgevoerd. Dat is enige jaren geleden deels aan Wärtsila verkocht. Als het om scheepvaart gaat, krijgen tegenwoordig de medewerkers van Roosen alleen nog vanuit de binnen- of pleziervaart verzoeken om reparatie of – soms – vervanging van de scheepsmotor. Paul Roosen: ‘Helaas laat de slechte conjunctuur ook daar zijn sporen na. Want de aanschaf van nieuwe motoren ligt al enige jaren op een lager niveau.’ Wat dat betreft heeft ook Deutz met zwaar weer te maken, aangezien de situatie in de vrijwel stilliggende bouwsector met al zijn kranen, bulldozers en ander mechanisch werktuig niet beter is. Om nog maar de zwijgen over de landbouw met al zijn tractoren-met-Deutz-motor. 

Geen havenman pur sang

Directeur Roosen is allerminst een havenman pur sang. Afkomstig uit de financiële wereld stonden zijn bureaus vooral op het droge, en wel in statige Rotterdamse binnenstadspanden (Slavenburg, Crédit Lyonnais, Rabobank). Hij heeft altijd een voorliefde voor een baan bij grote bedrijven gehad. ‘Met lekker veel know-how en veel collega’s van wie je het vak echt kunt leren. Ik heb van hen altijd meer opgestoken dan in mijn hele school- en studietijd bij elkaar’. Roosen woont in Tilburg en rijdt dus dagelijks zo’n 150 km open neer naar de Maasstad. Als ik hem vergelijk met de duizenden Brabanders die het platteland rond 1900 verruilden voor de havenstad (‘boeren op Zuid’) wuift hij dat met een glimlach weg. ‘Ik kom uit Maastricht’.

Vorig najaar besloot Paul Roosen om het bedrijf waarin hij zou gaan investeren , ook zelf daadwerkelijk te gaan managen – ondanks of juist vanwege die wat hij noemt ‘lastige financieel-economische situatie’ . ‘Ik heb altijd wel met fysieke, tastbare producten gewerkt. Ooit wel eens een korte uitstap naar de softwarewereld gemaakt, maar dat beviel toch niet.’ Roosen laat termen vallen als ‘hands-on management’ en ‘strakke financiële sturing’ en ‘middelen op de meest efficiënte manier inzetten’. Politici hebben in zijn ogen makkelijk praten als ze roepen om ook in deze tijd alvast te anticiperen op betere tijden, door personeel vast te houden of door niet te snijden in marketingkosten. Hij zegt: ‘Het zijn allemaal mooie verhalen, maar als de bank ooit zijn krediet opzegt, ben je helemaal nergens.’  Kortom: lange termijn beleid  en voorsorteren op betere economische tijden is goed’, aldus de Deutz-directeur, ‘evenwel first things first  en daar passen geen andere gekke fratsen in’. Duidelijker kan niet. 

De tijd die voor het interview is ingeruimd raakt op. Een volgende afspraak wacht. In de gang  loop ik de sollicitant haast omver. Hij is een van de slechts acht kandidaten die heeft gereageerd op de vacature medewerker technical support: een ‘servicetalent’, met mbo/hbo werk- en denk niveau. Een praktische probleemoplosser en vraagbaak tegelijk die vanachter zijn telefoon en pc de monteurs in het veld bij hun werk ondersteunt. Mooie job.